Söylemek bir insanın söylemesi, o bir insan sen isen (sen ol) senin söylemen ne iyi. Ben hiç sana yazdığım bir satırı silmek, düşündüğüm bir şeyi senden gizlemek istemiyorum. Ben ne kadar ben olabilirsem seni o kadar mesut ve rahat ettireceğimi sanıyorum.
Benim sana itimadım hiç kimsenin kimseye karşı duyamayacağı kadar çok. Bunun iyi mi kötü mü olduğunu düşünmeden önce, bunun büyük bir saygı ve sevgi olduğuna inanıyorum. Sen hareketlerini tanzim ve tertipte kuvveti kendinden alırsın. Bunu biliyorum. Bu bakımdan beni sana, yani kendimi sana bir kaynak olarak sunmak isterim. Senden boyuna senden bahsetmek hoşuma gidiyor ve öyle yapıyorum. Senin ve benim namıma sanki bir çok şeyler söylediğimi zannediyorum. Kıskananlara, kızanlara, dostlara, düşmanlara toptan bir durum takındığıma böylelikle kendimi ikna ediyorum. Sonra kendime dönüp içimden gene veciz olarak: “Ben Özdemir o Sabahat” diyorum. Anladınız mı? diyorum. Anlayın diyorum. Anlayacaksınız diyorum.
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.