Kitap öylesine ileri görüşlülük barındıyor ki günümüzde yazılmış olsa ancak bu kadar sağlam tahliller yapılmış olurdu muhtemelen. Ağır sarkastik havası ile bolca irdeleyen, sorgulayan, anlamlar arayan ama pek bulmuş gibi görünmeyen eser ile memleketin her köşesinde görebileceğiniz diyaloglara girilmiş bulunmakta. Bir köy kahvehanesinde, okulda veya iki arkadaş olarak girişilen sohbette. Tabii deneme olması da insanın satırların arasına kolayca sızabilmesini sağlıyor. Evrensel birçok konudan dem vuran kitap; politikadan aşka, ülkemizi en yalın biçimiyle anlatırken anlatılanların gerçekliği insanın canını acıtmaya da yetiyor. Öylesine aşina olduğumuz konular ki bahsedilenler; okurken yadırgamıyor tersine günümüz eylemleri, iğretileri veya yaşamları oluşuna şaşıramıyorsunuz bile. İnsanın gözünü tırmalayan bu iğreti gerçekliğin böylesine alışılmış gerçek olması üzüyor biraz da. Ülkece en büyük problemimiz bitik ve mutsuz olmamız mı yoksa zihnimin arka planında Serdar mı çalıyor bilinmez ama bir gerçek var ki; öyle de yaşanmıyor böyle de. Onca medeniyet kuruldu, yıkıldı var oldu ve yok olmakla yüzleşti bir biz yaşamayı beceremedik şu hayatta. Bir biz iğreti durduk şu yaşamda. Araya kaynamayı başaramadan kanayıp durduk en kalın duvarlarımızdan. Ne demiş üstad; doğarken ağladı insan bu son olsun, bu son.

İğreti YaşamlarKürşat Başar · Can Yayınları · 1997143 okunma

·

145 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

•contra mundum•