Kitabı okumaya başlamamda ismi büyük rol oynadı. Birbirlerini anlamak ve dinlemek konusunda pek başarılı olmayan Deryadil ailesi bir yemek masasında buluşmuşlar ve birbirleriyle iç sesleriyle muhabbet etmeyi tercih etmişlerdir. Ailenin üyeleri iç sesleriyle birbirleri hakkında düşündüklerini söylerken karakterlerin neden birbirlerine bu kadar uzak olduğunu da görmüş oluyorsunuz. Baba evindeki eşyalar da dile gelip anılardan bahsediyorlar. Birailenin geçmişine ve bugününe tanıklık etmek hoştu.Yazarın bu kitabı 25 yaşında kaleme aldığını düşününce daha iyi işler çıkaracağına dair umut beslemekteyim.