Şehvet düşkünü bir babanın ailesini ihmalkârlığıyla muhtaç durumda bırakması ve zampara tavırlarıyla düştüğü acınası durumu, oğlunun bu tıynetteki babasından akıllara durgunluk verici bir biçimde öç alışı, kurgudaki mizah ve eleştiri, okuyucuyu romana raptetmektedir. Hüseyin Rahmi, yine İstanbul romancısı ve natüralist kimliğiyle halk içinde cereyan eden facia sahnelerini yazıya dökmüş, kâh güldürmeye kâh ah-vah ettirmeye niyetlenmiş filhakika başarılı da olmuştur.
