Ah nasıl başlasam ki söze Allah’a okuduğum bu mucizeyi gerçek yapması için dua ederek başlamak en mantıklısı olacak galiba Turgut Özakman’ı eleştirmek haddim değil elbet ama “türban” konusu dışında her bir satırına imzamı atarım. Yeri geldi ölmüş adamlara sövdüm, yeri geldi sinirden delirdim, yeri geldi rezilliklere güldüm , en önemlisi özlemle ve vicdan azabıyla ağladım. Hele son sayfa, hele Atatürk’ün bizlere vedası ve tekrar yetim bırakarak gitmesi siyasi düşüncenizin ne olduğu önemli değil ama ülkesini seven her genç hatta her vatandaş okumalı çünkü içinde her şey “kanıtıyla” anlatılıyor. İçimi acıtan alıntıları da paylaşacağım zaten. Son olarak diyorum ki BİR DAHA GEL GEL SAMSUN’DAN SARI SAÇLIM MAVİ GÖZLÜM
