Aslı Erdoğan ile tanışmam bu kitap sayesinde oldu. Kitabın ana öyküsü Taş Bina, ana karakterin iç dünyasında yaptığı yolculuğu şiirsel bir üslupla anlatıyor. Derin bir karakter ve öykü ancak yer yer yeraltı edebiyatından pasajlar okuyormuş gibi bir hisse de kapıldım. Bana göre bu öykü kitabının güzelliği de postmodern edebiyat ile yeraltı edebiyatını sentezlemesinden ileri geliyor.
Diğer öykülere gelecek olursak Tahta Kuşlar ve Sabah Ziyaretçisi öyküleri, Taş Bina öyküsünün yanında daha az dişe dokunur vaziyette diyebilirim. Ancak Mahpus öyküsünü de severek okuduğumu söylemeliyim.
Herkese iyi okumalar.
