Memleket Hikâyeleri
Ayfer Tunç'tan; Dünya Ağrısı, Kapak Kızı, Yeşil Peri Gecesi, Osman, Mağara Arkadaşları, Aziz Bey Hadisesi, Evvelotel-Saklı, Ömür Diyorlar Buna, Bir Mâniniz Yoksa Annemler Size Gelecek, Kırmızı Azap ve Suzan Defter’den sonra okuduğum 12. kitap...
Memleket Hikâyeleri; Memleket Yazıları, Fotoğraflar Anlatıyor ve Memleket Hikâyeleri adında 3 bölümden, toplamda ise 37 farklı metinden ve 278 sayfadan oluşuyor. Kitapta; anı, deneme ve hikâye gibi farklı metin türlerini bulmak mümkün… Kitaba bundan daha iyi bir isim bulunamazdı.
Ayfer Tunç, özgün çizgisini bu kitapta da sürdürmeyi başarmış. Diğer kitaplarına oranla bu kitapta mizaha ve görsele daha fazla yer vermiş. Bir Anadolu resminin kelimelerle örüldüğü bir kitap Memleket Hikâyeleri. Memleket Hikâyeleri adı ben dâhil hemen her okurda Refik Halid Karay’ı çağrıştırabilir. Yazar kitapta bu konuya da değinmiş.
37 metnin 35 tanesi çok iyiydi. 2 metni sıkıcı buldum. Ama hepsinde insan merkeze alınmış. Yenilgisiyle, kaygısıyla, dünyadaki serüveniyle insan ve insanla anlam kazanan mekân hemen her metinde can bulmuş.
Kitapta altını çizdiğim bazı ifadeler;
Geçmiş, her anlattığımızda kılık değiştiren bir uydurmadır (s. 9).
Bana hikâyesiyle gelen sözcükleri severim (s. 14).
…’ı her hatırlayışında içinin daha az yandığını fark ediyor, ferahlıyor, aşk acısı geçebilecek bir şeymiş demek (s. 202).
Tanrı dünyayı insandan korumalıydı (s. 217).
Her insan bir ada haline gelecek, kimse kimseye ulaşamayacak, zaten bunu istemeyecek de (s. 221).
Sözcükler istediği kadar sevgiyle dolup taşsın, gerçek bir gülümsemenin yerini tutamaz (s. 269).
Okuyun, pişman olmazsınız.
