Richard Bach. Sanırım hepimiz onu Martı isimli kitabıyla tanıdık ya da Jonathan Livingston’u ismen daha çok tanıyoruz bilemiyorum. Yıllar sonra yeniden yazarı okumak, o çocuksu o saf dile kavuşmak çok güzeldi. Yazılardan adeta masumiyet akıyor, çeviri de bunu destekler nitelikte olunca tadından yenmiyor tabiri caizse.
O anlatım tarzı, o masalsılık, resimlerle süslemeler... Resimlerin üstündeki yabancı dil yazılar bile dilimize çevrilmiş. Büyüdükçe yaşanmamış bir çocukluk özlemi midir yoksa çocuk sevgisinden gelen bir durum mu bilemiyorum lakin her yazısına aşık olur gibi hissetmeye devam ediyorum. Listeme 3 kitabını hızlıca ekledim tabi. Kafa dağıtmak için de mükemmel oluyor.
Hepimize iyi okumalar, mutlu akşamlar dilerim..
