Gidecek misin?” dedi meydan okur gibi.
“Düşünmem gerek.”
Başını salladı. “Hayır. Hayır, düşünmene gerek yok. Çok fazla düşünüyorsun, kendi içine kapanıp o kadar uzun süre orada kalıyorsun ki, hayatını yaşamayı utuyorsun. Hayatını zihninde yaşayamazsın. Buna hayat denmez. İnan bana, bebeğim, öyle olduğunu biliyorum. Çünkü ben de bir süre dir aynı şeyi yapıyorum. O kadar uzun süredir yapıyorum ki, hayatta olmanın ne demek olduğunu unuttum. Ride’dan geri geldiğin gün bana hayatta olmanın ne demek olduğunu sen hatırlattın. Çok güzel bir his, Tatlı Bezelyem.
Bu yüzden, geri adım atacak değilim.”
Sayfa 286Kitabı okudu
·
69 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.