Var olmak; soyulmuş, aldatılmış, oyuna getirilmiş, hatta yoldan çıkarılıp tuzağa düşürülmüş ve alay edilmiş olmaktır ama bütün bunlara rağmen tüm benliğimizle gülmektir, gülebilmenin mücadelesini vermektir. Hayat, yaşanılan ve yaşanılacak olan her şeyden daha yaşlı ve tecrübelidir. O hâlde bazen hayatın kaptanlığına izin vermelidir insanoğlu. Ne geçmiş ne gelecek içinde bulunduğu ana adamalıdır kendini. Geçmişe yönelik saptamaları ile geleceğe yönelik çıkarımları ortak bir paydada buluşup kaygı olarak yakasına yapışacaktır insanın. Unutulmamalıdır ki yapraklar yalnızca dalından ayrıldığı zaman şarkı söyler, ağaçlar sonbaharda kusar derdini, gecenin uyuma vakti değil, arama ve bulma vakti olduğunu bilen dinç uyanır uykusundan. Her şey nasıl bakıyorsa öyle yansır insana. Adalet, zayıfın felaketi olmadan güçlü olmaktır. Eşitlik, biriz diyebilmektir. Erdem, kendinle mücadele ederek güçlenmektir. Yaşam, öğrenmekle dolan bir kum saatidir. Ve insan, sevmekten aciz, sevmemekten yücedir. Halil Cibran’ın Ermiş adlı eserinin devamı olan Ermiş’in Bahçesi, El Mustafa’nın memleketine dönmesini ve burada müritleri ile sohbetlerini konu alan felsefi bir başyapıt. Doğaya, insana ve Yaradan’a alışılmış bakış açılarının ötesinde bakılan bu eserde önemli olanın insanın algılayış ve anlamlandırma becerisi olduğu ustaca sezinletiliyor. Her şeye doğru yerden, yani kendisinden başlamak isteyen herkese tavsiye ederim. Keyifli okumalar.

Ermişin BahçesiHalil Cibran · İş Bankası Kültür Yayınları · 202114,8bin okunma

·1 alıntı·

283 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Muhammed DALKILIÇ