(Anne ve babalarına riâyet etmelidirler). Yüksek (sesle konuşmamalıdır). Bazı işlerine incinip öf! dememelidir. Âyet-i kerîmede: «Anne ve babaya öf! deme» buyuruldu. Bir başka âyet-i kerîmede: «Şefkat ve merhametin çokluğundan ötürü onlara tezellül et ve duâ edip de ki, yâ rabbi, anama ve babama rahmet et. Nitekim onlar da bana, küçüklük zamanımda terbiye ve merhamet etmişlerdi» buyuruyor.
Sayfa 263Kitabı okudu
·
56 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.