Her gün birbirinin aynıysa nasıl bir şey hissedebilirsiniz ki? Hiçbir şey hissetmiyordum. En son ne zaman ağladığımı veya güldüğümü veya sinirden deliye döndüğümü hatırlayamıyordum. Neredeyse bunların neye benzediğini unuttuğum bir aşamaya dahi gelmiştim. Öfke çıkarın karşıma, gözyaşı çıkarın ama asla bu kara hiçlik, bu insanı kemiren aldırışsızlık olmasın.
Sayfa 108 - Heretik Yayınları
·
68 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.