Sırlar Odası'nı Felsefe Taşı' ndan daha çok beğendim. Kitaptaki detaylar çok daha fazlaydı. Önceki kitaptan karakterleri ve büyü dünyasını tanıdığımız için ikinci kitapta artık daha da içine girebildik sanırım, o yüzden okurken çok keyifle okudum.
Açıkçası filmlerini yüzden fazla izlemiş biri olarak, geç kalmış bir yorum olacak kitapları yeni okumaya başladığım için, kitaplar çok daha zevkli. Filmlerin de küçüklükten getirdiği bir nostaljisi var ama her detayı okurken hayal etmek ayrı bir keyif.
Bu kitapta beni en çok güldüren kısımlar hep Ron'un olduğu sahneler oldu. Aragog bölümünde hep filmdeki Ron'un sahneleriyle birleştirerek okuyup hayal ettiğim için çok güldüm. En son olarak da Dobby'ye verilen ödül aşırı keyfimi yerine getirdi. İlerleyen kitaplarda özgür Dobby'nin nasıl bir hayat yaşayacağını merak ediyorum. Umarım Dobby'den çokça yer vardır.
Filmlerini izleyen izlemeyen, adını duyan duymayan herkese öneriyorum.