“Çağdaş aşk romanlarının en ünlüsü” denmiş “Günlerin Köpüğü” için. Ama bu etkileyici romanı “aşk romanı” kategorisi içinde sınıflamak bence haksızlık. Zira Boris Vian hüzünlü bir aşk hikayesinden çok daha fazlasını vaat ediyor okuyucusuna… 1946 tarihli bu roman Colin ile Chloe’nin sevimli aşkını; arka planda savaş sonrasının çıldırmış Avrupa’sı, yozlaşmış ilişkiler, kapitalizmin baskısı ve Duke Ellington’un caz müziği eşliğinde sunuyor. Dönemin popüler düşünürü Jean Paul Sartre ve Simone Beauvoir da hiç azımsanmayacak kadar içindeler hikayenin. Hikaye tanıdıktır; dönemin çoğu sinema filmine konu olmuş acıklı bir aşk hikayesidir anlatılan. Colin ve Chloe büyük bir aşkla evlenirler, ancak Chloe şifa bulmaz bir hastalığa tutulur. Zengin bir aileden gelen Colin servetini Chloe’nin iyileşmesi için harcar. Kendisi gibi mutluluğu yakalayabilmesi ve sevgilisi Alise ile evlenebilmesi için yoksul arkadaşı Chick’e de hatırı sayılır bir meblağ vermiştir, ancak Chick Jean Paul Sartre’ın (romanda Jean Sol-Partre) fikirleri peşinde koşarken aşkı da, hayatı da ıskalar. Vian bu basit hikayeyi, etkileyici sürrealist anlatımıyla farklı bir zemine taşır. Modern dünyanın kısa bir eleştirisini sunar okuyucusuna; yozlaşmış ilişkileri, bürokrasi çıkmazlarını, din sömürüsünü, insan öğüten militarizmi, paranın iktidarını, çalışırken es geçilen hayatı ve hatta popülerleşmiş Sartre ve peşindeki Beauvoir’ı ironik bir üslupla ele alır. Sürrealist anlatımı hikayeye masalsı bir tat vermiştir; benzeri sürrealist eserlerin aksine anlaşılmaz kabuslar değil, sevimli, masalsı sahneler hayal ettirir okuyucusuna. Daha ilk sahnede yakışıklı Colin bakışlarına derinlik kazandırmak için göz kapaklarını kenarlardan azıcık kesince anlarız bir gariplik (!) olduğunu. Chloe’nin hastalığına sebep olan ciğerlerinde açan nilüferlerdir ve hastalığının tek ilacı çevresini çiçeklerle donatmaktır. İsa kendisine hesap soran Colin karşısında çaresizliğiyle eğilip bükülür, çivilerin ve dikenli telin kendisini rahatsız etmeyeceği bir pozisyon bulabilmek için çabalar. Din görevlisi için ölüm ve acı sıradan şeylerdir, o sadece paradan konuşur. Tom Jerry’deki Jerry’i hatırlatan sevimli fare ise ev halkının üzüntüsünü en içten hissedendir ve yuvasını kaybedince yaşam sevincini de kaybedecektir. 2 günde aralıksız yazdığı bu romanında karakterlerinin ruh durumunu ortama mükemmel yansıtmıştır Boris Vian. İyi günlerde hava günlük güneşlik, evleri geniş ve havadar, renkler parlak iken Chloe’nin hastalığının ilerlemesi ile birlikte hava kararıp kapanmaya, ev duvarları içe çökmeye, renkler solmaya başlar. Yazar, Chloe nefes almakta zorlandıkça dünyasının giderek küçüldüğünü böylece metaforik biçimde başarı ile resmeder. Döneminde bir nevi pop star gibi ilgi gören ve gördüğü bu ilgiden son derece memnun olan arkadaşı Sartre’a ve onun peşine takılmış gibi görünen Beauvoir’a da ironik iğnelemeler yapmaktan geri durmaz. Yazarın Sartre ile ilişkisini daha detaylı bilenler için kitap, belki benim vakıf olamadığım bir dolu başka giz de taşıyordur. Kitabının başarısını göremeden, kahramanı Chloe gibi bir hastalık sonucu genç yaşında hayata veda eden bu yetenekli ve umut dolu yazarın okuyucusu için önerdiği kurtuluş reçetesi, aşk ve müziktir. Karamsarlığın bizi ele geçirmesine izin vermeden, aşk ve müziğin bizi kalan sayılı günlerimizde mutlulukla, bir arada tutması dileğiyle…

Günlerin KöpüğüBoris Vian · E Yayınları · 20111,777 okunma

·

1.241 görüntüleme

Seda

@sedadnz ·

21 Eylül 2021 21:47

Eline sağlık arkadaşım. Boris Vian'ın kalemini sevmiştim ama bu kitap incelemende aşk, sürrealizm ve Sartre üçlüsünü biraraya getirdiğin için geri durmaya karar verdim🤣

AkilliBidik

@akillibidik ·

21 Eylül 2021 22:02

😃 Orijinal bir üçlü gerçekten de... Sartre hakkında duygularıma tercüman olmuş hatta 🤪

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.