Rastlantıların yazarından okuduğum ilk kitap. Tarzını Zülfü Livaneli’ye benzettim. Hikaye içinde hikaye var. Hatta sürpriz bir son bekledim ama olmadı. David karısını ve çocuklarını bir uçak kazasında kaybetmiş ve depresyona girmiş. Onu bu depresyondan çıkaran Hector adında bir film yıldızı oluyor. Kitap yarısına kadar kendini zor okuttu bana. Fazla depresif buldum. Ama sonrası aktı gitti. Zavallı David neye elini atsa kurudu. Karısının ölümünden sonra kıyafetlerini giymesi, parfümü kullanması, çocukların oyuncaklarıyla oynaması beni çok etkiledi. Sonu daha farklı olsun isterdim.
