Kendimi 45'lerin sonbaharında Sarıyer'in en güzide mahallesinde buldum. Komşum Adil en iyi arkadaşım oldu. Yan komşum da oturan ise Orhan Veli. Evet evet bildiğimiz Orhan Veli Kanık. O kadar etkileyici ki roman, taşlı sokakta yürürken karşınızda Orhan Veli'nin o hayattan bunalmış yüz ifadesi ile titreyen elleriyle sigara içmeye çalışan duruşuyla karşılaşmanız mümkün.
Yazılacak bir sürü şiir var, bir sürü hasret, bir sürü yalnızlık..
