Seneca bu iki eserinde Stoa felsefesinin temelinde yatan “en yüce iyi” anlayışı ve buna bağlı hayata bakış açısı üzerinde durmuştur. İlk kitabında insanın nasıl mutlu olacağını kısa ve net bir şekilde anlatmıştır. Seneca’ya göre erdemli olan insan kendi doğasına uyumlu yaşar ve mutlu insan doğasıyla uyum içinde yaşayan insandır.
İkinci kitabında ise mutlu olan ve mutsuz olan insanın yaşamlarını nasıl yönettiklerine değinmiştir. Gereksiz telaş yapılarak bu kısa görülen yaşam süresinin daha da kısaldığını ve sonucunda ortaya bir ürün çıkarmanın mümkün olmadığını belirtmiştir. Geçmişe bağlı kalarak mutsuz olunur, bu yüzden an yaşanamaz ve bunun sonucunda da gelecek kaygısı oluşur. Anı yaşamak, hayatımızda bize yarar sağlamayacak iş, kişi ve hazlardan uzak durmak bizim elimizdedir ve bunun olması için uğraşılmalıdır. Seneca’yı okudukça ne kadar haklı olduğunu gördüm. Cümleleri hala geçerliğini koruması beni fazlasıyla etkiledi. Sizlere de iyi okumalar dilerim.