knausgaard küçük bir aileye kierkegaard'ın "kırdaki zambak ve gökteki kuş"u üzerinden bakıyor. kontrolümüzde olmayan şeylere dair ikirciklerimizin, müphemlerin yarattığı ızdırap ve acıdan kurtulmanın yolunu sorguluyor. gökteki kuşlar gibi olabilirsek hafifler ve özgür olabiliriz diyor. ertesi günün sabahında hangi kötülük beklerse beklesin, en büyük keder ânında neşeyle dolup taşabilmek. kederle ilgilenmemek ve gülümsemek. kısa, derin, sorgulatıcı ve zihni uzun süre meşgul edecek bir okuma sunuyor.
