« Hiç kimse, ölünceye kadar bir sırrın düğümünü çözdüğünü sanmasın...
(...) Hayat, çukurlarıyla, çıkıntılarıyla insanların düştükleri, kalktıkları bir zaman ve mekan çizgisiydi, uzayıp gidiyor ama bir yerde kopuyordu.»
Sayfa 105 - Doğan KitapKitabı okudu
··
378 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.