" Kafesin biri, bir kuş aramaya çıktı..." Kafka' nın bu cümlesi tüm kitabın özeti bence. Paylaştığım görsellerde ise başlangıç ve bitiş yer alıyor. Çünkü kitabın hissettirdiği oydu. Bir mumun yanması ve sönmesi... Dokuz yaşındaki Peggy ailenin tek çocuğudur. Piyanist bir anne ve dünyanın sonunun her an geleceğine inanıp ona göre yaşayan bir babaya sahiptir. Annesinin Almanya' da olduğu bir dönem, tüm zamanını babası ile bahçelerinde kamp yapıp hayatta kalma tekniklerini öğrenerek geçirir. Güvenli evinde, baba hayranlığı ile öğrendikleri ne yazık ki onu korkunç bir dünyaya sürükleyecektir. Kafasındaki dünyanın sonu düşüncesinden kurtulamayan baba, kızını ıssız bir yerdeki kulübeye götürür ve dünyadaki, annesi dahil herkesin öldüğünü söyler. Peggy tam sekiz sene boyunca bu düşünceyle büyür. Fakat bir gün öyle bir şey olur ki... Kitabın sonunda ortaya çıkan durum karşısında cidden şaşırdım hatta kabullenmek istemedim o kadar gerçekti ki... Zaman atlamalarıyla ve Peggy' nin ağzından anlatılan bu romanı okumanızı öneririm Üzerini çizdiğimiz her gün ölüme ne kadar yaklaştığımızı hatırlatmak için... XoXo

Sonsuz Sayılı GünlerimizClaire Fuller · Kafka · 201546 okunma

·

167 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Betül PALACI