Kitabın giriş cümlesindeki gibi hiç de mutluluk veren öyküler yok kitapta.
Her öykü insanın canını farklı yerinden acıtıyor. Bu acının başrolünde ata-erkil düzen adı altında kendini yarı tanrı sanan erkekler olduğu kadar "kadının en büyük düşmanı kadındır" sözünü doğrulayan hemcinsleri de yer alıyor...
Yazarın daha önce "Durmadan Leyla" adlı kitabını okumuştum, bu okuduğum ikinci kitabı. Akıcı, derinliği olan ve toplumsal yaralara hiç çekinmeden parmak basan usta bir kalem.. Tavsiye ederim..
