İrem Yaşar
Gardroptaki gömleklerini kendi gömleklerimin yanına asıyorum.
Vesikalık resmin cüzdanımda... Kendiminkinin yanına koyuyorum.
Misafir olduğumuz bir evde sana doldurduğum çayı diğerleriyle karıştırmamak için kendi bardağımın yanına yerleştiriyorum.
Canın bir şeye sıkılmış olduğunda, benimle tek kelime konuşmasan da yanında oturup sessizce bekliyorum.
O gün beni çok mutlu eden o bir haber aldıysam ve içimi içime sığdıramıyorsam, sevincimi paylaşmak için yanına uçuyorum.
Koltukta uyuyakaldığım günlerde ne vakit kötü bir rüya görsem, korkuyla yanına koşuyorum.
Komodinin üzerindeki alyanslarımızı, kapının önündeki ayakkabılarımızı ya da vestiyerde asılı duran montlarımızı yan yana gördüğümde bir sonbahar esintisi kadar huzurlu hissediyorum.
Ardından, evliliğin bir yan yana'lık hâli olduğunu fark ediyorum.
Yana yanıla, yan'ını bulma hâli...
Hangi yana dönersen dön, ona tutunma hâli...
··
74 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.