Yazar Kemal Hamamcıoğlu'nu Youtube videolarıyla keşfetmiştim. Şiir çok severim. Kendisi de tanınmış oyunculara şiirlerini hoş bir ortamda okutuyor. Şiirlerinden sevdiklerim olunca kitabını da severim diye düşünmüştüm. İlk çıktığı vakitler alıp başlarında beklentimin dışında bir konuyla karşılaşınca kenara kaldırmıştım kitabı. Geçen hafta bir anda elime aldım ve birkaç saatte bitirdim. Kitapta Youtube'da dinlediğim şiirlerden cümlelerle karşılaşmam ve sonunda sosyal medyanın aldatıcı yanıyla ilgili verilen mesaj tek sevdiğim kısım oldu. Kadın başrol psikolojik olarak yoruyor insanı. Ne okuyorum, bile dedim bir ara. Bana göre sevgi sanılan hastalıklı bir takıntıydı. Aslında bizi rahatsız eden şeyler bu insanların günümüzde, içimizde ve sayıca çokça olmaları. Sevdiğim bir kdrama'da şöyle bir replik vardı; "İnsanlar nerede gerçekten dürüst olurlar biliyor musunuz? Kesinlikle kendi bilgisayarlarında. Anonim olarak hakaret edebilir ve eleştiri yapabilirler." Canım So Ji Sub ne güzel konuşmuştu. Kitapta tam olarak bundan bahsediliyor. Bu ayrıntı tek hoşuma giden kısım sanırım.

Birini Pencere Kenarına Çiçek Koyacak Kadar Sevmek LazımKemal Hamamcıoğlu · Doğan Kitap · 2017885 okunma

·

442 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sena