¶¶Afrika'ya fakirliği kapitalizm getirdi!..¶¶
Kitabın ilk yarısında kapitalizmin anlaşılır ve olumlu olumsuz yanları aktarılır, bilenler için teyid edici, bilmeyenler için ise net bir fikrin oluştuğu gözlemlenir bu kısımda. Bana göre ise kapitalizm olumsuz - olumlu olduğu kısmına bir türlü ikna olamıyorum - yanından en çok Afrika etkilenmiş ve etkilenmeye de devam ediyor...
Çocukken TV’de izlerdik, Afrika’da açlık yüzünden bir deri bir kemik kalmış insanlar sefalet içinde yerlerde öylece otururlardı. Umutsuzluğun ve çaresizliğin söndürdüğü bakışlarında ışıktan eser yoktu. Zayıflıktan incecik kalmış kollarıyla annelerine sarılan çocukların çatlak dudaklarında toplaşan sinekler…
O yaşta akıl erdiremezdik. Nasıl oluyordu da birileri karnını doyurabiliyorken bu insanlar bir lokma ekmeğe, bir bardak temiz suya muhtaç kalıyordu? Neden yardım ulaşmıyordu bu dezavantajlı insanlara? Neden çare bulunamıyordu? Sadece israf edilen yiyeceklerden tasarruf edilse bile önemli bir birikim elde edilemez miydi?
Büyüdükçe öğrendik nedenlerini. Öfkeyle karışık bir hüzünle. Vicdanımız kabul etmese de anladık. Tenleri gibi karaydı bu kıtanın insanlarının, talihi de tarihi de. Bugün insan hakları tellalı kesilmiş bazı ülkelerin geçmişte sömürdüğü ve köleleştirdiği bu topraklar kan içmişti hep, kan kusmuştu. Yeteri kadar kauçuk toplayamadığı için ibret olsun diye eli kesilen beş yaşındaki kız çocuğunun hikayesi gibi binlercesi yazıldı.
Yıllar geçti, kıtanın kaderi değişmedi. Açlık, susuzluk, bakımsızlık, ilaçsızlık… Öyle bir yokluk ki yardım etme isteğiyle çırpınsan da dolduramıyorsun boşlukları! Tam da bu yüzden,
“Afrika'ya ilaç gönderecektik fakat hepsinin üstünde 'tok karnına' yazıyordu.”
Charles Bukowski
Dünyada yüzlerce milliyet, dil, din, mezhep olabilir ama sadece iki çeşit insan var.
Vicdanı olan - vicdanı olmayan!..
Hiçbir şey istemedim şu dünyadan kendim için Ne köşk ne araba ne para
Tükürmüşsem içine
Senin tapındığın o sıfatların
Satıyorsam emeğimi yok pahasına
Ben işçi çocuğuyum evladım
Benim davam başka dava..
Hasan Hüseyin Korkmazgil
"Her şey ya patronların, ya toprak sahiplerinin; işçiye kalansa, ya onların dayattığı koşullara boyun eğmek, ya da açlıktan ölmek!"
Pyotr Kropotkin
Kitabın ikinci yarısında ise Sosyalizmin ve kapitalizm arasındaki ideolojik farkları ve sosyalist düşünür ve dahi savunucularına yer vermektedir... Güçlü argümanların olduğu kısımda da yine sosyalizm teriminin esaslarına şahitlik edeceksiniz.
İnsanın insanı sömürmesini engellemek emeğin karşılığını bulmasını destekleyen bir sistem anlayışıdır. Eşitlikten yana olduğumuz ya da eşitlik diye avaz avaz sustuğumuz da diyebiliriz bir yerde, teoride herkesin olmasını istediği ama görünürde sosyalist anlayış merdiven altı üretim misalidir...
Gelir eşitsizliği ne zaman ki ortadan kalkar, en azından uçurum farkı olmayan miktarlar bahşedilir o zaman ki sosyalist bir sistemde hüküm sürebilir insanlar...
21 yaşındayken.
İşsiz kalırsam«diye düşündü
22 yaşında. «İşsiz kalırsam» diye düşündü
23 yaşında. «işsiz kalırsam» diye düşündü
24 yaşında.
Ve zaman zaman işsiz kalarak
İşsiz kalırsam» diye düşündü
50 yaşına kadar.
51 yaşında «İhtiyarladım. dedi
babamdan bir yıl fazla yaşadım.
Şimdi 52 yaşındadır.
İşsizdir.
Şimdi merdivenlerde durup
kaptırmış kafasını
düşüncelerin en tuhafına:
Kaç yaşında öleceğim?
Ölürken üzerimde yorgan olacak mı?
diye düşünüyor
Burnu sivri ve uzun.
Yanaklarının üstü çopur.
Nazım Hikmet Ran
··
3.273 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Merhaba, yine bir güvercin uçurmuş, yine yüreklere dokunmuşsunuz. Aynı çaresizlik ve aynı umutla aynı hayalin peşindeyiz sanırım.
Biliniz ki bu çok derinlerden gelen duygu ve düşünceleriniz bir çok başka derinliklere ulaşmaktadır.
Lütfen devam edin.
Galiba bu tarz yorumlara da elimden teşekkür etmekten başka bir şey gelmiyor. Çok sağolun.. 🤗
Umudunu kaybedince yenilir galiba insan, ondandır ki hiç değilse geriye dönünce keşkeler olsun ama pişmanlıklar olmasın diyoruz.
Sizin de yüreğinize sağlık.. 🙏🏻
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.