"Ne çok ister insan büyük kederlerin ardından ölüp gitmeyi de, başaramaz. Ruh, başına kara bir hale takarak göğe yükselmek için çırpınır ama vücut dünyalıdır; yer, içer, yaşar. " (S.21) . . Merhaba. Ayfer Tunç ile tanışma kitabım oldu Aziz Bey Hadisesi. Kısacık ama öyle etkileyici kitap okudum ki üzerinde saatlerce konuşulabilir. Yeşilçam hikayeleri gibi başlayan ama yazarın usta kalemi sayesinde o çizgiden çıkıp edebi şölene dönüşen bir kitaptı. Hayli üzücü, bunalimli bir konu olmasına rağmen Ayfer Tunç fazla arabeske kaçmadan, irrite edici melankoliye sapmadan öyle tadında anlatmış ki öyküyü kendisine hayran kaldım. 88 sayfalık kitaba Aziz Bey 'in koskocaman hayatini sığdırmış. Aziz Bey kim mi? Hayatını tambur ile kazanan bir Tambur sanatçısı. Gençlik yıllarında Maryam adında bir kiza aşık olup onun peşi sıra Beyrut'a giden ama aslında bu aşkın kendi kafasında yarattığı ve hayal ettiği gibi olmadığını anlayıp yolunu izini bilmediği memlekette perişan olan ve elleri bomboş geri memleketine dönen Aziz Bey'in hikayesi böyle başlıyor aslında. Aşkını içine gömerek hayatına devam etmeye çalışıyor ve yalnızlığını Vuslat Hanım ile evlenerek gidermek istiyor ama Vuslat'a ne denli bir kötülük ettiğinin farkında değil çünkü Aziz Bey son derece kibirli ve bencil bir kişilik, dünya onun etrafında dönsün istiyor. Bu nedenlede kibrinden ve hayatın koşuturmasi içinde birçok değerli duyguyu kaçırıyor. Kendisine aşık, her gece onu evde bekleyen karısının farkında olmadan yaşayan vurdumduymaz Aziz Bey kalabalıklar içinde ki yalnızlığının bile farkında değildir. Bu karaktere hem çok kizdigim hem de çok üzüldüğüm anlar oldu. Hiçbir şeyin farkında olmadan boşa geçip giden bir hayat içime işledi. Kitabın son sayfasına kadar Aziz Bey'i anlamaya çalıştım ama olmadı... Tavsiyemdir.

Aziz Bey HadisesiAyfer Tunç · Can Yayınları · 202210,5bin okunma

·

1.750 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gonca