Gidişi, Adama Yetiyor
"Dert, akla benzer," derdi dedem. Herkes en büyüğü kendinin sanarmış. Herkes derdini kendine fazla görür bu dertle de yaşanır mı dermiş.
Sonra biri gelirmiş, severmişsin böyle derinlere dalar dalar gidermişsin. Baştan aşağı değişir, derdini unutur sevdiğinin tebessümünü gökyüzüne benzetirmişsin. Ne gözlerin birine bakası gelirmiş artık ne kulaklarının bir sese katlanabilirmiş.
İnsan annesinden doğduğu günü hatirlamazmış ama sevdiğini gördüğü o ilk günü unutamazmış. Annesinden sonran ilk kez bir kadının avuçlarından öpesi gelirmiş.
Sonra o gidermiş. Ne akıl kalırmış geriye ne de o eski dert ettiğin şey. Hevesleri kursakta kalırmış ve gidişiyle herşeyi alır götürmüş. Ve ancak sevdiğin gittiğinde anlayabiliyormuşsun güneş doğmadan uyuyamamanın ne demek olduğunu.
İşte onun gidişi bir adama yetermiş.
Adam onsuzluğu kendine yakıştıramaz ve bir gün adam da kendinden gidermiş...
Sayfa 43Kitabı okuyor
··
616 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.