Güzel ve kıymetli şeyler emek ister. Düş Kesiği, içine girmekte bir hayli zorlandığım, fazlaca çaba sarfettiğim bir roman oldu. Ama pes etmedim ve o kapıda epeyce bekledim; açmaya çalıştım hatta biraz da zorladım. Sonunda kapı açıldı ve o kendine özgün dünyasına buyur etti okuyucusunu.
İçerde gördüklerim beklentimi fazlaca karşıladı. Birbirinden bağımsız gibi görünen olaylar, birbirine ustaca bağlanmıştı; kurgu da, aktarım da kendine özgüydü ve benim alışılmışımın dışındaydı. Bu yönden romanın, okuyuculuğumu farklı bir boyuta taşıdığını söylesem abartmış olmam zannımca.
Son olarak anladım ki: "Aslında en temel yanılgım kendim hakkındaymış."
Hayat sokağınızı aydınlatan bir lamba da Düş Kesiği olmalı bence. Okumanızı tavsiye ederim.