Mahur Beste, baş karakter olduğunu düşündüğümüz (düşündüğümüz diyorum çünkü ilerleyen bölümlerde birçok başka karakter ortaya çıkıyor) Behçet Bey'in çevresinde gelişen, onunla uzaktan yakından bağlantılı kişilerin hayatlarına da bizi sürükleyen bir roman. Ilk bölümde 75 yaşındaki bu adamın, eşini kaybeden ablasının torunu Cavide'yi eve davet etmesi anlatılıyor ve okuyucuya, bu gelişle evde değişecek düzenle ilgili, ileriye dönük bazı olaylardan bahsedileceği izlenimi veriliyor ancak tam tersine olaylar geleceğe değil, geçmişe doğru gidiyor. Her bölümde Behçet Bey'in geçmişinden bir kahramanla tanışıyorsunuz, ayrıntılı olarak. Bölüm sonunda da birçoğuyla vedalaşıyorsunuz, bir daha karşılaşmamak üzere. Bu bakımdan her bir bölüm sanki ayrı karamanları olan, ayrı hikâyelermiş hissini veriyor, kişilerin akılda kalmasını zorlaştırıyor. Anlatıcı da kitabın son bölümünde Behçet Bey'e ithafen yazdığı mektupta, bu durumla ilgili Behçet Bey'i suçluyor ve ona "Etrafımı peşinizden ayrılmayan bir yığın gölge ile doldurdunuz." "Her gün cebinizden yeni bir insan çıkardınız." diyerek sitem ediyor. Kahramanların hayatları geri dönüş içinde geri dönüşler şeklinde anlatılıyor, bu bakımdan zaman kavramını gözden kaçırdığınız yerler oluyor ara sıra. Dikkatli okunmadığında işler karışıyor. Kitap, bir yandan kahramanların kişisel hayatları ve duyguları üzerinde dururken bir yandan da dönemin siyasi ve toplumsal yapısını arka plana yerleştiriyor. Kullanılan dil akıcı ancak, yazıldığı döneme uygun düşecek biçimde, günümüzde pek kullanılmayan kelimeler de mevcut; anlamlarını cümle bütünlüğünden çıkarmayı ya da ara ara sözlüğe bakmayı göre almak gerek.

Mahur BesteAhmet Hamdi Tanpınar · Dergah Yayınları · 20196,4bin okunma

·

37 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşe Tokat