Oysa ki o bir devlet memuruydu.Devletin koymuş olduğu kurallara uyan, imparatorluğun başında ki en büyük güç olan kariyer sahibi bir hakimdi.Etten kemikten yaratılmış,duyguları olan bir insandı aynı zamanda... İnsanlığın unutulduğu,mevki ve itibar sahibi, kariyer sahibi insanların bu özelliği unutmaları ve özel hayatlarında dahi kurallar çerçevesinde yaşadıklarını düşünmeleri ne kadar acı bi der durum... Fakat o, "mesai saatine kadar geçerli benim kariyerim,mesai bittikten sonra benim bir özelim,karşılamam gereken ihtiyaçlarım var" diyerek özgürlüğünü sınırsızca yaşaması bunu savunması,arkasında durması kadar doğal ne olabilir ki hayatta.Haklılık payı da yüzde yüzdür. Farklıydı o diğerlerinden vicdanlıydı,savaştan yana değil barıştan yanaydı hep.O yüzden hep savaşa,insanlara yapılan işkencelere,zulme karşı bir duvar gibi duruyordu. Bu insanlar toplumdan dışlanmış,cahil,göçebe olsalar dahi onların da yaşama haklarının olduğunu biliyor ve ona göre davranıyordu. Kuralların adamı olan,adaletten yana olan canım insan,insana insan olduğu için değer veriyor ve onlara karşı yapılan bütün saldırıları görmezden gelmiyor onlara gereken cezayı verdiriyordu. Sonuç ne mi oldu? Barbarlar ve halk arasında yaşanan bu savaşı vicdanlılar mı kazandı vicdansızlar mı? Savaş mı kazandı Barış mı? İnsanlık mı kazandı? Haklı mı kazandı haksızlık mı? Bu uğurda ödenen bedelleri okurken etkilenmemek mümkün değildi. 1970 li yıllara Güney Afrika ülkesine gidip yaşadıklarına şahit olurken nefeslerimizi tutuyoruz,gözlerimiz buğulanıyor ve kötü insanların varlığına bir kere daha öfkeleniyoruz. İyi insanların,vicdanlı insanların da varlığına bir kez daha şükrediyoruz.

Barbarları BeklerkenJ. M. Coetzee · Can Yayınları · 20191,551 okunma

··

1.050 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Bahar Esen