Hikayelerimi asıl sahiplerine armağan ediyorum;
Hikayelerimi umutlara ve umut kırıklıklarına,
bekleyişlere ve kavuşmalara, ayrılıklara ve özleyişlere armağan
ediyorum. Hikayelerimi gülümseyişlere ve öfkelere armağan ediyorum. Hikayelerimi tanışmalara, kırgınlıklara, barışmalara, hikayelerimi seslere, bakışlara armağan ediyor, inanışlara ve vazgeçişlere, yitirip buluşlara, düşüncenin, duygunun hürlüğüne ve yaşamanın ayak bağlarına armağan ediyorum. Hikayelerimi unuttuklarıma ve beni unutanlara, unutmadıklarıma, unutamayacaklarıma ve beni unutmayanlara, asıl sahiplerine armağan ediyorum. Bu hikayelerde bulamayacağınız, kimsenin bulamayacağı şey kin'dir, hınç'tır, insanın yerilişi, horlanışıdır. Ben de bununla övünüyorum.
Sayfa 11Kitabı okudu
··
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.