Ey gönül hâlimi derdinle diğer-gûn ettin
Göreyin odlara yan sen beni mağbûn ettin
Kanda kim bezm-i cemâl etdin eyâ
şâhid-i aşk
Dem-i uşşâkı o bezme mey-i gül-gûn ettin
Kâ'be-i kûyuna varmak bana farz olsa nola
Ayn-ı mâl oldu yaşım yüzümü altun etdin
Salalı gönlüme bünyâd gam ey Leylî-hırâm
Beni dîvârlara yazmalı Mecnûn ettin
Buldu bâtınla Hayâlî şeref-i âliyeyi
Ey kazâ zâhirin gerçi anun dûn ettin
Sayfa 84
·
68 görüntüleme
Ey gönül! Benim hâlimi derdinle bozup dağıttın; beni kandırdın.
Senin de ateşlere yandığını göreyim!
Ey aşk güzeli! Güzellik meclisi düzenlediğin her yerde, âşıkların kanını kıpkırmızı şarap eyleyip içtin.
Semtinin Kâbe'sine varmak bana farz olsa şaşılır mı?
Gözyaşım tıpkı sahip olduğum mal, yüzümü de altın gibi sapsarı ettin.
Ey Leylâ salınışlı sevgili! Gönlüme gamın yerleşeli beri, beni duvarlara nakşedilecek Mecnûn hâline getirdin.
Ey başa gelen kazâ! Sen onun görünüşünü her ne kadar zelîl eylediysen de, Hayâlî gizli bilgilerle yüce bir şeref buldu.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.