Nefis, bazen yola gelmeyi ve itaat yoluna girmeyi taahhüt eder. Bu taahhüdü, bir emelinin oluşundan duyduğu yorgunluk üzerine yapar; “Bu işi bir daha yapmayacağım!” diye ahdeder fakat o yorgunluk, o tokluk geçince, verdiği sözü, ettiği ahdi unutur, yine nefsani arzulara boyun eğer ..
··
162 görüntüleme
Muhteşem bir tespit.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.