··
858 görüntüleme
Ah arkadaşım nasıl atlamışım bu incelemeyi, bilmiyorum. Ben eseri çok beğenerek okudum, beğenerekten kastım, öncelikle yüreklere dokunması ve gerçekleri gözlere sokması elbette. Bu tarz anı-anlatı metinlerinde, edebi bir beklenti içine girmiyorum lakin enteresan bir şekilde o açıdan da doyurdu beni. Daha önce, aynı konu ve dönem hakkında okuduğum, duyduğum, bildiğim bilgilere bir ilave yaptı mı, hayır yapmadı. Ama yine de bu konuları, bu işkenceleri, bu ayıpları, bu hayvanlıkları yüzlerce kez okuyup, yüzlerce kez lanet edebilecek potansiyeldeyim. Eline, emeğine sağlık. Yazarın, Tohum adlı kitabını markaja alıverelim, Aralık uygunsa?
Olur arkadaşım, hemen alalım Aralık ayı planına. Oruçoğlu komple bir sanatçı, resimlerini de çok beğendim.
İncelemede değinmeyi unutmuşum, ancak çoğunlukla kolaj çalışmasını da, gençliğinde yaşadığı ve belki de hala hissettiği o parçalanmaya bağladım. Bunca eziyet altında parçalanmış bir insan o, ancak yine de bütünlüğünü kaybetmemiş, parçalarını birleştirmeyi başarmış, güçle, sıkı sıkı tutunmuş hayata.
Sanki kolajları da bunu temsil ediyor gibi geldi.
1 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu maalesef eline az yetki geçen herkesin yapabileceği bir şey. Kırık cam teorisi diye bir durum var psikolojide. İnsanlar bir kötülük halihazırda yapılıyorsa buna katılıyorlar. Bir deney vardı üniversite öğrencileri iki grup oluşturulmuş bir kısmı gardiyan diğer kısmı hükümlü olmuştu bir süreliğine. Orada o kadar kötü davranmaya başlıyor ki gardiyan rolündekiler bir süre sonra deneye son vermek zorunda kalınıyor. Daha geçenlerde Nazi soykırımını yapan komutanlardan biri yargılandı emir aldığımız için yapıyorduk dedi adam. Yani demem o ki çok büyük kötülükleri çok normal insanlar da yapabiliyor. Bunun tek engeli vicdan ve mukayese yeteneği sanırım. Çok güzel bir inceleme olmuş emeğinize kaleminize sağlık..
Değerli katkınız için çok teşekkürler, incelememi beğenmenize de sevindim.
Evet o araştırmayı ben de biliyorum, Stanford hapishane deneyi. İnsanların karşılarında savunmasız biri varken nasıl canileşebileceğini güzel gösteriyor. Emir/komuta zinciri de arkasına en çok sığınılan bahane. Maalesef hepsinde de kendi bireysel güçlerine değil, devleti arkalarına almaktan kaynaklanan güçlerine dayanıyorlar. Başka bir deyişle bizim paramızla var olup bize eziyet ediyorlar. Nazilerde de böyle, bizdeki faşistlerde de... Hatta tarihte, peygamberlere yapılanlarda da... Değişir mi, bilmem; ama en azından sıradan halkın "vatan, millet, emir, görev" saçmalıklarına inanmaması bile bir ilerlemedir bana göre...
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.