Bir ölüm yürüyüşü romantik değildir oysa...Annesinin kollarında,annesi yürürken kapanmayacak gözlerle sarsılarak gökyüzüne bakan katılaşmış bebek hakkında şiir yazamamazsınız.Karısının ölü bedenini yere koyarak geceleri birlikte yatan ve sabah yeniden omzuna alan -ve en büyük oğluna, en küçüğün bedenini taşımasını söyleyen - babanın şarkısını söyleyemezsiniz.Ve bakamazsınız...Sözünü edemezsiniz...Ağlayamazsınız...Dağları hatırlayamazsınız.Bu güzel bir şarkı olmazdı.Ve bu yüzden yola Gözyaşı Yolu adını verdiler.
Sayfa 58
··
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.