Yıldızlar Sönünceye Dek
Eyerin üstünde rahatça giderken etrafını saran tepelerdeki yabani çiçeklere, vadiye bakıyordu ki ani bir sel dağlardan aşağıya inmeye başladı. Bill onu son anda fark etti. Suları bu ve atı daha geçidinin kenarına kadar sürükledi. Bil alçaktaki bir dala tutulurken, at kenara sürüklendi ve aşağıda uzanan derin yarığa düştü. Sular sertçe akarken Bill dala tutundu, onu bırakmamak için elinden geleni yapıyordu uçurumun kenarından aşağıya sarkarken, ellerinin yavaşça kaymaya başladığını hissediyordu. Hava ılık olduğundan asla eldiven giymezdi; kavradığı dalın ellerinin arasından kaydığını görürken göğe kaldırdı bakışlarını, sanki bir huzur dalgası bedenine yayılıyordu, güneşe bakarken elinden geldiğince güçlü bir sesle haykırdı, "seni seviyorum, Jenny!" Onu duymasını, ağzından çıkan son sözcüklerin bunlar olduğunu bilmesini istiyordu altında akan suya düşüyordu şimdi. Korkmuyordu hissettiği tek şey Jenny'ye duyduğu derin aşktı; aşağıdaki yarığa düşerken, hiçbir okyanusun bu duyguyla ölçüşemeyeceğini biliyordu.
Sayfa 192 - Martı yayınlarıKitabı okudu
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.