İnsan ancak ömrünün başında ve sonunda temizdir, en uzun çağı olan ortasında, kirlenir, çürür.
Sayfa 469 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
··
6,7bin görüntüleme
İnsan hep temizdir, yalnızca kirli olduğunu zanneder. Bu kibir nereden geliyor? Kendimiz hakkında düşünme ve yargılara varma kibri. Bir hiçken var olma çabası.
Benim kendim hakkında vardığım hiçbir sonuç yok. Artık ben denilen şeyin düşüncesini kaybettim. Mavi bir çarşaf veya çikolata tortulu bardak gibi bir şey değil mi o da? Sahi en son ne zaman içmiştim o çikolatayı?
Çürüdüğümü düşünmek daha çok çürütüyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.