Three Pines adındaki turistik bir köyde genel anlamda güven ve huzur dolu bir yaşam hakimdi. Ta ki Olvier'in işlettiği bistroda* feci şekilde öldürülmüş bir cesede rastlanana kadar. Başdedektif Armand Gamache, bu olayı çözmek için Three Pines köyüne gelir. Kitabın sonuna doğru Gamache'nin bir cümlesi vardı : "Yeter artık!" diye katilin bulunamamasına isyan ediyordu. Haklıydı garibim ;) Son iki gündür ben de kitaba bakıp, "Bit artık!" diye isyan bayrağımı açmıştım. Sadece bir vaka için 544 sayfa okudum. Bir karakter kirliliği vardı ki, kitabın ilk 200 sayfası resmen o kimdi, bu kimdi diye düşünerek geçti... Başından katili belli edilmişti ancak yine de 'acaba' dedim... Beğendim mi? Daha kısa olsaydı çok daha iyi olurdu. Ya da birkaç ayrı vaka olsaydı yine sayfa sayısını göz ardı edebilirdim ama diyalogların fazlalığından, betimlemelerin soğuk duvarlarından, karakterleri ayrıştırmaya çalışmaktan yoruldum. Ama okudum ;) Spoiler olabilir de olmayabilir de; şunu eklemek istiyorum: Myrna adında kütüphane işletmecisi vardı romanda. Bir de yanından hiç ayırmadığı evcil kazı ;) O kaza 'kazak' giydirmesi detayı, belki katilin Myrna olma olasılığını düşündürür dedim ancak yok... Başından kazandığım aleni his, gerçeğe dönüştü... *Bistro, ülkemizin büyük kentlerinde son dönemlerde sık sık kullanılmaya başlayan bir terimdir. Belirgin özelliklerde işletilen Paris kafelerine bistro denilmektedir. Bu kapsamda bistro kelimesinin dilimize Fransızcadan geçtiği sonucuna ulaşılmaktadır. ... Bistro, içki içilebilen bir tür kafe olarak tarif edilmektedir.

Acımasız HikayeLouise Penny · Martı Yayınları · 2017102 okunma

·

203 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Menekşe Şentürk K