“Chopin’in eserinde (XVII. Prelüd), bundan daha güçlü çok bölüm vardır; ama neşenin daha yumuşak, daha güvenli, daha arı bir havaya büründüğü bir başkası yoktur. Bu mi major ton değişiminde muzaffer bir hava egemen olursa her şey kaybolur. Ben burada kararsız, şaşkınlıkla dolu, beklenilmeyen bir hayranlık isterim. Mi ile başlayan tekrardan hemen sonra gelen fa diyez majör tekrar daha gizemlidir. Yürek bunca neşeyi kaldıramaz, boyun eğer ve si, en son nota, sanki unutulmadık biçimde ulaşılmış gibi duyulur duyulmaz, neşe düşüşe geçer. Bu sinin hiç de görkemli bir yanı yoktur ve başlardaki kreşendodan sonra, yalnızca artakalan güçle çalınmalıdır.”
Sayfa 61Kitabı okudu
·
86 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.