İşçiler arasında öfke artıyordu, mevcut düzene karşı mücadele çabası büyüyordu. Ama grev ve iş bırakmak gibi denenmiş
mücadele araçları Ural’da her zaman işçileri başarıya götürmüyordu. Bazı işletmelerde işverenlerin bizzat kendileri iş gününü kısaltmaya ya da işletmeyi iki üç gün kapatmaya karşı değillerdi. Sadece iyi örgütlenmiş, uzun süren ve inatçı bir grev başarı getirebilirdi.