Hevesi kırılmış, kendine inanmayan, özgüveni düşmüş bir çocuğun iyi düşünülmüş basit bir hareketle bile nasıl daha iyiye yönlendirilebileceğine şahit oluyoruz. Tek bir noktayla başlayan serüvenin bebek adımları atarak da olsa nasıl güzel, tatmin edici bir yolculuğa dönüştüğünü bize hatırlatıyor. Vashti'nin noktayı ilk gördüğündeki tepkisi de tatlı bir tebessüm uyandırıyor. Vashti'nin ilk halini şu anki durumuma benzetsem de karamsarlık aşamasını onun gibi hevesle ve azimle aşamamak beni üzüyor. Umarım Vashti zaman zaman aklıma gelerek bana ilham olur.
