Okursanız sevinirim.
20 yaşında genç delikanlı otobüsün camından bakarken birden bağırdı.
-Baba; arabalar, arabaları görüyor musun, bizle geliyorlar.
Babası gülümsedi ve mutlulukla saçını okşadı.
Genç bir süre daha dışarıyı izledi ve sonra birden bağırdı.
-Bulutlar baba, bulutlar harika
Baba gülümseyerek oğlunu izledi.
-Baba ağaçlar dedi aniden delikanlı. Onlar hep geride kalıyor dedi.
Arkada oturan yaşlı adam, bu bağrışmalardan rahatsız olmuş olacak ki;
Babanın omzuna dokundu.
Beyefendi oğlunuzu iyi bir doktora götürmelisin. Problemi var herhalde.
Baba geriye dönerek "o zaten iyi bir doktordan geliyor. Oğlum doğuştan kördü ve ameliyat sonrası gözleri açıldı" dedi...
Herkesin bir hikayesi var. Ne çabuk yargılıyoruz insanları ve ne çabuk tanılar konuyoruz değil mi? O kadar hızlı kararlar veriyoruz ki insanların yaşadığı hikayeler bizim için pek önemli olmuyor.
Ahh bu insanlar.
Önyargıları kırmak atom çekirdeğini parçalamaktan daha zordur.( Albert Einstein)
"ÖNYARGILARI YENMEK ATOMU PARÇALAMAKTAN DAHA ZORDUR."
(Albert Einstein)
Bu yorum görüntülenemiyor
Bazen dilden çıkan sözler aslında bizi yakacak olan sözler bilmeden bilerek bi şekilde sarf ettiklerimize dikkat etmek gerek
Ne kadar güzel bir hikaye, çağımızın hastalığı malesef yargısız infaz, herşeyin her olayın iç yüzünü bilmeden yorum yapmak kadar kötü bir şey varmı acaba 😔...
Gerçekten de kısa ama güzel ve ders alınması gereken bir hikaye. Lütfen elinizde böyle kısa veya uzun olsun farketmez böyle hikayeler paylaşır mısınız? Mümkünse.
Herkesin bir hikâyesi vardır
Emeğinize sağlık çok güzel paylaşım olmuş :) 🤍
Hep bu önyargı insanları birbirinden soğutuyor😔
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.