Kitap çok güzel ve sürükleyiciyi. İnsanların kötü anılarını unutmak için geldiği “Başkabiryer adası”nın aslında onları denek olarak kullandığını anlayan Cyan özgürlük için mücadele ediyordu. Bu kitaptan çok güzel bir ders çıkardım. Hani kötü anılarımızı, içimizi dolduran, ağlamamızı sağlayan anılarımız için “unutmak istiyorum” diyoruz ya.. Bence unutmak değil anlatmak rahatlatıyor. Çünkü biz iyi ve kötü anılarımızla insanız. Kötüleri unutmak boşluk yaratır. Fakat onları başkalarına anlatırsak rahatlayabiliriz.
