Nobel Edebiyat Ödüllü yazar Camilo Jose Cela, başyapıtı Arı Kovanı’nda, Franco dönemi İspanya’sında, 1943 yılında, Madrid’de yaşayan insanların hayatlarından yirmi dört saatlik bir kesit sunuyor. Bir kafede gelişen olaylarla başlıyor kitap ve bu kafeye girip çıkan insanlarla devam edecek zannediyorsunuz ancak kurgu kar topu gibi yuvarlanıp gidiyorken karakterler de çoğaldıkça çoğalıyor ve kocaman bir yumak oluyor. İrili ufaklı rollerle bir sürü karakter var kitapta ve parça parça birinden diğerine geçerek devam ediyor Cela her birinin hikayesini anlatmaya. Arı Kovanı’nı okurken kendinizi bir kitap okuyormuş gibi değil de, daha çok Madrid sokaklarını dolanıyormuşsunuz ve bu esnada da kadın-erkek, genç-yaşlı bambaşka dünyalardan insanların hayatlarından kesitlere şahit oluyormuşsunuz, adeta arı kovanından vızıltılar duyar gibi bambaşka hikayeler kulağınıza çalınıyormuş gibi hissediyorsunuz. Öyle büyük bir uğultu ki bu, çok büyük acılar bile düzenin adaletsiz çarkları arasında kaynayıp gidiyor sanki. Karakterlerin bir kısmı sadece bir kez çıkıyor karşısınıza, bir kısmı ise kitabın başından sonuna kadar yer yer dahil oluyor kurguya. Buna rağmen kitaba girmekte zorlanmadığım ya da sıkılmadığım gibi, aksine merak ve ilgiyle okudum kitabı, bir hikayeden diğerine geçerken hep her ikisinin de akıbeti ne olacak acaba diye çevirdim sayfayı. Romanın başından itibaren karakter listesi yaparak okudum ve ilk başlarda ‘Bu kadar karakter olduğuna göre herhalde her birinin kısa hikayesini okuyup geçeceğim soğuk ve mesafeli bir kitap bu’ diye düşündüm ama hiç öyle olmadı. Tekrar karşıma çıkan karakterlerde listeye dönüp bakma gereğini çok nadir hissettiğim gibi, bağ kurabildiğim, kitabı okumadığım zaman aklımın bir köşesinde benle kalan epey karakter oldu. Farklı bir yazım tekniğini büyük bir başarıyla uygulamış Cela, zira üç yüzden fazla karakteri bu kalınlıkta bir kitaba akıcılığı sekteye uğratmadan ve okurla araya duygusal mesafe koymadan sığdırmak, eserin genel atmosferini bölmeden bu kadar hikayeyi kurguya yedirmek kolay bir iş değil belli ki. Cela’nın diğer önemli eseri Pascual Duarte ve Ailesi’ni de çok beğenmiştim, o da kısacık ama sarsıcı bir metindi, onu da tavsiye ederim. Arı Kovanı da hem okunması gereken hem de pek güzel bir roman.

Arı KovanıCamilo Jose Cela · Jaguar Kitap · 2016162 okunma

·

3.008 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.