ALO, HARİKA HANIM NASILSINIZ? Bugün durduğum, yürüdüğüm ve beklediğim her an aklımda tek bir düşünce vardı. “yalnızlık” söylerken bile fısıltı gibi çıkan bu sözcük, çağırıldığı ortama kışın kara günlerinden kalma bir rüzgâr getirir. İçim üşüyor bugün. Üşüdükçe sanki daha çok sarılıyorum yalnızlığıma. Sonra yalnızlığımı betimlemek istedim. Ne zamandır vardı? İlk fark ediş anımı düşündüm. Ben bildim bileli hep üşüyorum. Ellerim ısınmaz ayaklarım hep soğuktur. Ve benim yalnızlığım geldiği yeri terk etmeyi sevmez. Üstelik bir kıskanç bir kıskanç sormayın gitsin! Biraz daha düşününce aklıma Harika Hanım geldi. Bir kitabın içinde görmüştüm onu. Pembe kapaklı ve hal hatır soran bir kitaptı. İki yalnız insanın bir telefon uzakta neleri paylaşabileceğini anlatıyordu. “İnsan yalnızlık dediğimiz şeye aldırmamayı öğreniyor “ diyordu kitap. Bu aldırmayış benim gibi yalnızlıkla büyümüş insanların en iyi öğrendiği şeydir. Kendimi sonunda tanımlanmış ve anlaşılmış gibi hissetmiştim okuduğum zamanlarda. Yazarı Tarık Dursun K. İle ilk tanışmamız bu kitap ile olmuştu. Daha sonraları tekrar denk gelemedik. Bir kahveyi daha beraber içmek isterdim. Yalnızlığım konusunda yalnız olmadığımı bana hatırlattığı için teşekkür etmem lazım. Kim bilir daha ne hikâyeleri vardır ceplerinde.

Alo, Harika Hanım Nasılsınız?Tarık Dursun K. · Yapı Kredı Yayınları · 2019124 okunma

·

160 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.