Hiçbir söz demedim. Onun yanından geçip kapıya yürürken kalbim güm güm çarpıyordu.
Daemon: Kat?
Derin bir nefes alıp ona baktım.
Katy: Ne var?
Dudakları bir gülümsemeyle aralandı.
Daemon: Meydan okumaları severim, biliyorsun, değil mi?
Belli belirsiz güldüm, sonra ona veda ettim, kapıya yürüdüm.
Katy: Ben de severim Daemon. Ben de.
Sayfa 338 - Dex Yayınevi
·
46 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.