Şeytan nedir? Cinsel dürtü mü şeytandır? Yoksa o dürtüyü uyandıran mı? Ya da o dürtüyü barındıranın tâ kendisi midir? Lev Nikolayeviç Tolstoy, bu eserinde erkeklerin sıklıkla düştüğü bir tezadı şahane bir şekilde işlemiş: Cinsel açlığın bir erkeği boyunduruk altına alması ve zamanla karşı koyulmaz bir tutkuya dönüşü. Acaba bir erkek, bir kadının bütününe (ruhu, bedeni, kişiliği vs) mi aşık olur, yoksa dişiliğine mi? Nedir bir kadına karşı koyulmaz bir şekilde bir erkeği bağlayan? Şeytan mı? Peki şeytan nerde? Erkeğin içinde mi? Kadının içinde mi? Cevap mı: Bende Yok:) Herkes okuyup kendi cevabını bulsun:) Ayrıca bu kitap, Tolstoy tarafından, yoğun tepki çekeceği düşüncesiyle yaşarken bir çekmeceye konmuş, ancak o öldükten sonra yayınlanabilmiştir. Zira kendi hayatında da benzer bir olay yaşadığı bilinmektedir. Yazarın ustalığına söz söylemek boyumu aşacaktır. Zira çok da beğendim anlatış tarzını, sadeliğini ve gereksiz detaylara girmemesini. Kısaca üslup tam yerinde. Kitabın iki farklı sonu olması da güzel olmuş. Ayrıca ikisi de istisnasız kitaba layıkıyla ‘’son’’ olarak kullanılabilirdi. Yazar ikisini de kullanarak seçim hakkını bize bırakmış belki de. Kitaptan birazcık bahsedeyim. Aslında gayet ahlaklı olmasına rağmen Yevgeni Irtenyev (baş kahraman) fethedilmiş olduğunu, kendi iradesine artık hükmedemediğini, ne kadar yanlış bulsa da, kendisini lanetlese de köylü bir kadının cinsel çekimine karşı koyamadığını, eşine (-ki; eşi onu son derece sevmektedir) karşı başka bir kadını arzulayarak büyük haksızlık yaptığını bilmektedir. Fakat kontrolden çıkmıştır… Bir çırpıda bitirilebilecek, son derece keyifli ve çok daha önemlisi sorgulayıcı bir eser. Birçok yerde ben de kendi kendimi sorguladım.