Her bir kelimemi duymuş, anlamış gibi baktı. Utancı da korkuyu sa kızgınlığı da attı üzerinden. Uzattım elimi. "Hadi gel, tut elimi çocuk." Uzattı elini. Güldüm. Güldü. Öykü sevenler, toplaşın çabuk! Size göstermem, önermem ve okumanız gereken bir kitap var. Bilen bilir pek öykü kitapları okuyan, yana yakıla ille de okuyayım diye gezen biri olmadım hiç fakat esaslı şekilde yazılmış kitapları okurken böyle kitabın içinden uzanıp yakama yapışacaksa ben eririm cancağzım. Ayşen Bozkuş daha önce bir kitabını okuyup sevdiğim bir kalem. Dingin bir kaleme sahip, yormadan örselemeden ucundan bucağına sızıyor yakalıyor, böyle dinlenme esnasında azıcık kendimi dinleyeyim biraz derinlere dalayım derseniz bu kitap tam olarak o istasyon. Kitap içinde birbirinden güzel öyküler vardı, elbette ki favorim olup daha çok sevdiklerim de oldu aralarında. Cümlelerin altını çizmeyi seven bir tip de değilim ama bu kitapta altını çizmek istediğim bir dolu cumleler var. Kitaba ismini veren Unutma Beni Çiçeği, Tut Elimi Çocuk, Türk Kahvesi ve Yabancı başlıklı öyküleri bir başka beğendim. Hayatın içinden birçok şey barınıyor kitabın içinden birçok duygu, değinilmesi gereken konular. Böyle böyle elden ele gönülden gönüle ulaşıp uzanıp sevginin yayılması gerektiği anlatılır kitapla. İşin özü sevmek mühim, dünya da korkulan çekinilen birçok kötü durum, kişi ya da olaylar var. Birine el uzatmak ben varım demek nefes olmak da elimizde. Kelebek etkisi misali, sevelim de sevilelim azizim. Size de tavsiye edeceğim bu kitabı, gönül rahatlığı ile okuyabilirsiniz. Tavsiyedir. Unutmadan, "Öptüm Ki!"

Unutma Beni ÇiçeğiAyşen Bozkuş · Müptela Yayınları · 202166 okunma

·

79 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ᑎᑌᖇᕼᗩYᗩT