“Birleşik Devletler haksızlık ve zalimliği sürdürecek ortak bir günah başkenti yaratarak kurtarılamaz. Pişmanlıkla, hakseverlik ve merhametle kurtarılabilir ancak. Bu yapılmalıdır çünkü en güçlü yasadan da güçlü olduğu tartışılmaz Sonsuz’un Yasası’nın kilometre taşı okyanusta battı! Haksızlıkla kötülük uluslara Yüce Tanrı’nın gazabını getirecek!” diyerek son buluyor eser. Üzerine hiç okuma yapmamış olsam da bir çok kaynak ve tv programında rast geldiğim, ondokuzuncu yüzyıl Amerika’sının bir çok eyaletinde yaygın ve yasal olan insan bedeni ve ruhunun alınıp satılabildiği karanlık bir dönemi gözler önüne süren yapıt; büyük yapıt olmanın yazılı olmayan şaşmaz kurallarından biri olan ‘yayınlandığı dönemde büyük tepki görme, yasaklanma, toplatılma vs.’ kuralından nasibini almış, fakat söz konusu çirkin döngünün süreğenliğini bir noktadan kırmayı başarmış bir eser. Yazar, bir kadın olarak konunun bir çok noktasına, karakterler üzerinden ışık tutarken, düzenin afroamerikan ırkı insanları üzerinde ahlâki ve dinî olarak yanlışlığına, adaletsizliğine, haksızlığına değinirken, en çok da şahsımı derinden yaralayan, annelerin çocuklarından koparılması üzerinde durmuş. Böyle bir acıyı, hangi ırkı bırakın, dünyada hangi canlı hak eder? Günümüzde bu sistemin kaldırılmış olduğunu görüyoruz. Yasalarda öyle görünüyor olsa da, eser okurunda ‘kölelik’ üzerine farkındalık oluşturarak; tek kölelik çeşidinin bu olmayabileceği, tek kölelik sisteminin amerikada söz konusu ırk üzerinde olmayabileceğini de sayfalarının gerisinden fısıldıyor. Öyle ya, kapitalizmin yarattığı günümüzün modern sisteminde, kaymak tabakanın alt tabakayı söz konusu dönemin insanı gibi somut olmasa da, çarklarının arasında ezip un ufak etmediğini kim iddia edebilir? Belki de insanın olduğu her yerde bir şekilde ‘kölelik’ var olmaya devam edecektir. İyi okumalar dilerim.

Tom Amca'nın KulübesiHarriet Beecher Stowe · Can Yayınları · 20211,740 okunma

·

232 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.