Bir bebek olarak büyütülen, sevgiye yeterince doymuş dediğimiz çocukları aslında sevgiye mi doyuruyoruz kendimizi mi sevgi üzerinden tatmin ediyoruz bu vasıtayla öncelikle bunu sormak isterim. Nora hem babası hem de kocası tarafından asla büyümeyen bir bebek olarak görülmüştür. Nora hiçbir zaman çalışmaya, kendi kararlarını almaya yahut kendi düşüncelerini oluşturmaya/düşünmeye ihtiyaç bile duymamıştır. Her sey onun yerine kocası ve babası tarafından yapılır. Peki bu Nora için iyi midir ? Bir insanı hayattan bu kadar kopartarak, koruyup kollamak adına sırça bir fanusa koyarak ona mutluluk algısı yaratmak kabul edilebilir bir şey midir ? İyilik midir onun için ? O bebeğin uyanış anına kadar bunlar bir rüyadır fakat bebek uyandığında rüyasında yaşadığı her şeyin acısını ruhunda hissetmek zorunda kalacaktır. Senelerce farkında olmadığın bir rüyadasın ve birden uyanıyorsun. Ne kadar acı verse de gerçek hayat her zaman rüyalardan daha güzeldir. En azından gerçektir.

Bir Bebek Evi (Nora)Henrik Ibsen · Agora Kitaplığı · 2012775 okunma

·

332 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Doğa Terdi