Yarım Kalmışlık
Bundan 6-7 sene önce, mezun ettiğim öğrencim 
Osman Küçük -öğrenciden ötedir dostluğumuz- bana 4 yazardan 5 kitap önermişti. Bu 5 kitaptan Toza Sor’u tanıtırken “Charles Bukowski bu kitabın yazarı için ‘Benim Tanrım’ ifadesini kullanıyor.” demişti. Kendisine o zaman söylememiştim ama nedense Bukowski, bende hep olumsuz bir ön yargı bıraktığı için kitaba da sıcak bakamadım. Diğer 4 kitabı alıp okudum ama Toza Sor hep aklımın bir kenarında kaldı. Yakın zamanda -birkaç ay önce- değerli 
The Misanthrope da birkaç kez önerince “tamam, dedim kendi kendime, bu ön yargıyı kırma zamanım geldi, kitap beni çağırıyor sanırım.” Böyle başladı Toza Sor yolculuğum. (İyi ki önerdiniz ve iyi ki bu önerilerinizi dikkate aldım) Filmini de izleyince inceleme yazmanın daha verimli olacağını düşünerek incelemeyi bugüne bıraktım. Kitapla film arasında paralel giden ve ayrılan yönler var. Filmde ve kitapta farklı sonlar var, ağırlık verilen yönler farklı. Kitap bir yazarın yazarlık yolculuğunu ön planda anlatırken filmde ağır basan nokta “Amerika’da Amerikalı olmamak”. Filmi beğendim, kitapta gözümde canlanan birçok şeyi filmde gördüm. Fakat ana ögemiz kitap olduğu için ağırlıklı olarak onun üzerinde ilerlemeyi tercih ediyorum.
Açlık, sefillik, yalnızlık karşısında azim, umut ve aşkın yer aldığı bir roman Toza Sor. Kitap, bu duyguları ve daha fazlasını iç içe yaşatıyor bizlere.
Olaydan çok kahramanların öne çıktığı bir eser Toza Sor. Arturo Bandini; yazar olma çabası taşıyan, azimli, hayalperest ve gururlu bir genç. Hayatının aşkını bulup yazarlığına bu deneyimi de eklemek gibi bir hayal onunki. Yazdığı hikayelerin okunması en büyük mutluluk kaynağı.
Camilla Lopez; asıl kız, kaba, sert, belki biraz da cahil. Ama doğal, samimi, cesur ve çılgın. En azından bizim Bandini’den daha net.
Kitap boyunca birbirini zaman zaman iten, zaman zaman çeken iki mıknatıs gibi kahramanlarımız. Böyle garip bir fizik yasası içinde buluşan, “seviyor mu, sevmiyor mu” sorusunu sürekli sorduran; hatta bu soruyu birbirlerine soran iki kahraman.
Ve kahramanların hissettirdikleri:
Kimsesizlik, seni ancak seninle aynı yaraya sahip olanların anlayabileceği sonsuz bir kalabalık. Ve yaralı kişinin, sevdiğine aynı yaralardan saldırması.
Öteki olmak; kendini ailesine, kasabasına, doğduğu topluma ait hissetmeyen biri olmak, kitaplara ve tozlu otel odalarına sığınmak. Kaçmak tüm tanıdıklardan, gerilikten, geri kalmışlıktan… Yine de çareyi geçmişin şarkılarında, filmlerinde, kitaplarında ve doğasında bulmak; hatıralarda yaşamak, “an”dan uzaklaşmak…
Kendini emanet hissetmek her şeye, her yere;
yeni elbisenin sana oturmaması, “bunlar ödünç” huzursuzluğu… Kendini özgür hissetmediği yerde ödünç bir yaşam taşımak hissi…
Ve kıskançlık…
Ve intikam…
Ve yarım kalmış sevinçler…
Ve çöküş…
Ve suçluluk…
Ve dua…
Bilmiyorum belki de bu üç noktalı yarım kalmışlıkları sadece bana hissettirdi kitap. Velhasılıkelam…
··
2.353 görüntüleme
Toza Sor'u okuyup Fante ile tanışmış olmana ve Aşka Sor filmini de izleyerek (özellikle Salma Hayek'i) beğenmiş olmana çok sevindim. 😅 Bukowski'nin yorumu sanırım bazen okurlar üzerinde yanıltıcı bir etki uyandırıyor. Ona yakın bir tarzı olduğunu düşündürüyor. Ama Fante'nin kendinden izler taşıyarak yaratmış olduğu Arturo Bandini karakteri, çok kendine özgü bir roman kahramanı. Bir o kadar da kendimizden bir şeyler bulduğumuz, canlı bir kahraman. :) Çünkü Bandini gibi bizim de hayatımızda zıtlıklar, gel - gitler, inişler ve çıkışlar var. Kitabı bu kadar sevip herkese önerme nedenim de bu galiba :) Karşılıksız aşkına, sefilliğine, yalnızlığına rağmen azimli, umutlu olması ve mizahı bırakmaması. Burada senden ç/alıntı yaptım. :)) Bandini'nin sana hissettirdikleri beni çok mutlu etti. Okuduğun için ve bu güzel inceleme için tekrar teşekkür ediyorum.
Bak ben bunları incelemeye eklemedim, kendine özgülüğünü ayrıca beğendim iki kahramanın da. Ben tekrar teşekkür ediyorum, güzel bir serüvendi :)
Tabi hazır tanıştın devamı da gelir inşallah.. Baskı, zorlama yok sonuçta 😃🙋🏼♀️🍀
Bir ön yargının kırılması için 9 koca yıl geçti eski dost. Nihayet kitabı bitirip "yarım kalmana" sevindim. Bu arada Bukowski çok has adamdır. Bir edebiyatçıdan çok ringe sarhoş çıkmış boksör gibi yazar. Ve sıkı yumruklara sahiptir pis moruk. Çenenize denk getirirse yeri öpebilirsiniz. Eyvallah 😁
Geç oldu temiz oldu, darısı Bukowski’ye o halde 😄
Tebrik ederim güzel yorum çıkartmışsınız
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.